چراغ خانه
کودک من عزیز من
چشمه وچشمه سارمن
غنچه ی خنده برلبت
باغ من وبهارمن!
کودک من مرغک من
خنده بزن به روی من
من که گشوده ام بغل
بال بزن به سوی من!
غنچه ی خنده رابه لب
صبح که باز میکنی
مثل گل شکفته ای
خنده ی ناز می کنی!
خانه زخنده های تو
باغ ترانه می شود.
چهره ی شاد و روشنت
چراغ خانه میشود.
